Oleh: Madzi Hasan
Rampasan kuasa di Perak pada hari ini boleh dibandingkan dengan apa yang berlaku 41 tahun dahulu di Kelantan. Aktor-aktor utama dalam peristiwa tahun 1968 itu semuanya telah tiada di alam fana ini. Tetapi peristiwa tersebut akan tercatat sebagai satu kegagalan percubaan UMNO untuk menumbangkan sebuah kerajaan negeri dan menjadi bukti betapa pentingnya institusi Dewan Undangan Negeri dalam menentukan keabsahan (legitimasi) sesuatu kerajaan.
Pada tahun 1961, Kerajaan PAS di Terengganu hanya mampu bertahan selama 2 tahun apabila ia ditumbangkan oleh undi tidak percaya di dalam persidangan Dewan Undangan Negeri Terengganu. Usul undi tidak percaya tersebut telah disokong oleh beberapa ADUN PAS (termasuk Speaker Dewannya sendiri) dan ADUN Parti Negara yang telah khianat dan melompat menyertai UMNO.
Kejayaan di Terengganu tersebut telah memberi harapan kepada UMNO Negeri Kelantan untuk menumbangkan Kerajaan PAS Kelantan dan peluang itu tiba pada tahun 1968. Menteri Besar Kelantan pada ketika itu ialah Dato’ Mohd Asri Muda, manakala Pengerusi Perhubungan UMNO Kelantan pula tidak lain tidak bukan ialah Timbalan Perdana Menteri sendiri iaitu Tun Abdul Razak. Tun Abdul Razak berazam untuk menumbangkan kerajaan Negeri Kelantan dengan kaedah lompat-melompat dan peluang itu datang apabila mereka mengenalpasti beberapa orang ADUN yang lemah.
Pada suatu hari Jumaat, lima orang ADUN PAS termasuk dua orang Exco dan Speaker Dewan telah ditahan polis di beberapa sekatan jalanraya. Mereka telah dibawa ke Kuala Lumpur dan ditempatkan di sebuah banglo di Jalan Pekeliling. Selama sebulan mereka disembunyikan, dan dalam tempoh itu mereka telah dipujuk dengan pelbagai cara untuk meninggalkan PAS dan menyertai UMNO. Akhirnya, kelima-lima mereka telah membuat perisytiharan keluar dari PAS dan masuk UMNO. Semua akhbar, televisyen dan radio pada masa itu telah menyiarkan berita yang hangat itu. Seluruh negara gempar dan semua orang tahu bahawa Kerajaan PAS Kelantan hanya menunggu masa sahaja untuk tumbang.
Tiga atau empat hari sebelum Dewan Undangan Negeri bersidang, kelima-lima orang itu dibawa pulang ke Kelantan dengan kawalan ketat. Mereka telah dihantar pulang ke rumah masing-masing yang dikawal rapi. Walau bagaimanapun, salah seorang daripada mereka yang bernama Ustaz Abdul Rahman Salleh telah berjaya mencuri keluar melalui pintu belakang rumahnya dan menemui Menteri Besar. Beliau menyatakan hasratnya untuk kembali kepada PAS kerana perisytiharan keluar parti yang dibuatnya tempohari adalah dalam keadaan terpaksa. Malam itu juga beliau balik ke rumahnya, juga secara senyap-senyap melalui pintu belakang.
Pada pagi hari sewaktu Sidang Dewan Undangan Negeri, kawasan di hadapan Istana Balai Besar Kota Bharu telah penuh oleh gelombang manusia. Penyokong-penyokong UMNO tidak dapat menyembunyikan keghairahan mereka dengan membawa sepanduk-sepanduk yang tertulis kalimat tentang pertukaran kerajaan.
Saat yang ditunggu-tunggu akhirnya tiba. Semua ahli dewan termasuk Speaker mengambil tempat masing-masing. Pada ketika itu, Ustaz Abdul Rahman Salleh yang telah duduk di kerusi pembangkang (UMNO) bangun dari kerusinya dan melangkah mengambil tempat duduknya di pihak kerajaan. Serentak dengan itu, surat kenyataan beliau untuk menyertai semula PAS telah diedarkan. Setelah doa selesai dibaca dan minit mesyuarat lalu disahkan, Speaker telah menangguhkan persidangan Dewan.
Dalam tempoh penangguhan itu, dua orang lagi ADUN yang telah melompat itu berjaya dibawa ke JKR 10 iaitu kediaman rasmi Menteri Besar. Sepertimana Ustaz Abdul Rahman Salleh, mereka berdua ini juga berhasrat untuk menyertai PAS semula. Maka pada petang itu juga, tiga orang ADUN yang telah melompat itu membuat perisytiharan di hadapan media bahawa mereka masih wakil rakyat PAS. Dengan itu, maka gagallah percubaan UMNO untuk membawa usul undi tidak percaya kepada Kerajaan Kelantan dan Kerajaan PAS Kelantan terus memerintah untuk selama 10 tahun lagi sehingga tahun 1978.
Empat dekad yang lalu, walaupun UMNO menggunapakai kaedah culik, ugut dan pujuk, Tun Razak sekurang-kurangnya masih menghormati Perlembagaan dan institusi Dewan Undangan Negeri. Beliau sanggup menunggu Dewan Undangan Negeri bersidang untuk menumbangkan kerajaan negeri melalui kaedah yang sah iaitu usul undi tidak percaya. Pada tahun 2009, anak beliau, iaitu Najib Razak langsung tidak menghormati ‘due process of law’ sebaliknya merampas kuasa kerajaan negeri Perak dengan cara yang amat menjijikkan. Dalam soal ini, terbukti bahawa bukan saja ‘bapa borek anak rintik’ tetapi si anak rupanya lebih ‘ganas’ daripada ayahandanya.